Notka o książce:
Wstęp
1.Problem obronności Rzeczpospolitej w
latach 1772-1788
2. Zwiększenie liczebności armii
Rzeczpospolitej w latach 1788-1792
3. Reforma kierownictwa oraz kadr
wojskowych
4. Zmiany w regulaminach wojskowych oraz
problem przysięgi i karności oddziałów
Zakończenie
Bibliografia
Notka o książce:
Tematem niniejszej pracy są
reformy armii Rzeczpospolitej w dobie Sejmu Wielkiego, za które uznaję
najważniejsze ustawy, uchwały, zarządzenia oraz inne akty prawa wydane przez
ograny władzy ustawodawczej oraz wykonawczej Rzeczpospolitej w czasie
działalności Sejmu Czteroletniego, tj. od 8 października 1788 roku do 29 maja
1792 roku, kiedy to zakończył on swoją działalność w związku z toczącą się
wojną polsko-rosyjską w obronie Konstytucji 3 Maja. Działalność prawodawcza
Sejmu Czteroletniego i pozostałych organów państwa w tej materii stanowiła
próbę odbudowy polsko-litewskich sił zbrojnych po okresie upadku, który
stopniowo nastąpił za czasów panowania Augusta II, Augusta III, a także
częściowo Stanisława Augusta Poniatowskiego, tj. od 1698 do 1772 roku.
Zreformowana armia Rzeczpospolitej miała w założeniach spełniać wszystkie
europejskie standardy z epoki oświecenia i zapewnić państwu bezpieczeństwo
wewnętrzne oraz zewnętrzne…
Notka o autorze:
Michał A. Piegzik (ur. 1991 we Wrocławiu) – prawnik, doktorant na
WPAiE Uniwersytetu Wrocławskiego i Tokijskim Uniwersytecie Metropolitarnym,
autor trzech monografii z zakresu wojny na Pacyfiku (Guadalcanal 1942-1943, Warszawa 2013; Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942, Warszawa 2014; Morze Koralowe 1942, Warszawa 2016) oraz
kilkudziesięciu artykułów poświęconych wojskowości oraz prawu. W swoich
badaniach koncentruje się na historii japońskiego prawa cywilnego oraz
japońskiej myśli politycznej okresu Shōwa. Niniejsza praca stanowi owoc
wieloletniego zainteresowania autora historią upadku Rzeczpospolitej i jej
wojskowości w dobie rozbiorów.