Notka o książce:

Wstęp

1.Problem obronności Rzeczpospolitej w latach 1772-1788

2. Zwiększenie liczebności armii Rzeczpospolitej w latach 1788-1792

3. Reforma kierownictwa oraz kadr wojskowych

4. Zmiany w regulaminach wojskowych oraz problem przysięgi i karności oddziałów

Zakończenie

Bibliografia

Notka o książce:

Tematem niniejszej pracy są reformy armii Rzeczpospolitej w dobie Sejmu Wielkiego, za które uznaję najważniejsze ustawy, uchwały, zarządzenia oraz inne akty prawa wydane przez ograny władzy ustawodawczej oraz wykonawczej Rzeczpospolitej w czasie działalności Sejmu Czteroletniego, tj. od 8 października 1788 roku do 29 maja 1792 roku, kiedy to zakończył on swoją działalność w związku z toczącą się wojną polsko-rosyjską w obronie Konstytucji 3 Maja. Działalność prawodawcza Sejmu Czteroletniego i pozostałych organów państwa w tej materii stanowiła próbę odbudowy polsko-litewskich sił zbrojnych po okresie upadku, który stopniowo nastąpił za czasów panowania Augusta II, Augusta III, a także częściowo Stanisława Augusta Poniatowskiego, tj. od 1698 do 1772 roku. Zreformowana armia Rzeczpospolitej miała w założeniach spełniać wszystkie europejskie standardy z epoki oświecenia i zapewnić państwu bezpieczeństwo wewnętrzne oraz zewnętrzne…

Notka o autorze:

Michał A. Piegzik (ur. 1991 we Wrocławiu) – prawnik, doktorant na WPAiE Uniwersytetu Wrocławskiego i Tokijskim Uniwersytecie Metropolitarnym, autor trzech monografii z zakresu wojny na Pacyfiku (Guadalcanal 1942-1943, Warszawa 2013; Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942, Warszawa 2014; Morze Koralowe 1942, Warszawa 2016) oraz kilkudziesięciu artykułów poświęconych wojskowości oraz prawu. W swoich badaniach koncentruje się na historii japońskiego prawa cywilnego oraz japońskiej myśli politycznej okresu Shōwa. Niniejsza praca stanowi owoc wieloletniego zainteresowania autora historią upadku Rzeczpospolitej i jej wojskowości w dobie rozbiorów.