Książki Krzysztofa Kęcieka od lat wzbudzają skrajne emocje wśród czytelników. Cięty język, barwność stylu nieodmiennie zjednują temu Autorowi rzesze wiernych wyznawców. Zarazem jednak nie brak takich, którzy wytykają Krzysztofowi Kęciekowi brak powściągliwości w formułowaniu ocen ? pewnego rodzaju nieortodoksyjność w uprawianiu historii. Bezpardonowi krytycy zaliczają go do ?cynicznych postmodernistów?, cokolwiek by to miało oznaczać. Wydaje się, że zarówno jedni, jak i drudzy mają sporo racji. Wszak już starożytni Grecy znali taki stan, w którym istnieją obok siebie dwie prawdy, wzajemnie się wykluczające.

Wielbiony przez jednych, wyklinany przez innych Kęciek niezmiennie opowiada własną wersję antycznych dziejów. Jego prace zawsze stanowią próbę indywidualnego spojrzenia na dany temat.

Krytyk literacki Krzysztof Uniłowski napisał na łamach kwartalnika literackiego "FA-art", że Kęciek nie sili się na skrywanie swoich sympatii i antypatii. Życie jest zbyt krótkie na tworzenie nudnych książek ? zdaje się twierdzić nasz Autor. Prace Krzysztofa Kęcieka nie są nudne. Można się nie zgadzać z wieloma jego poglądami. Czy Aleksander Wielki rzeczywiście był swego rodzaju starożytnym Hitlerem? A Poncjusz Piłat namiestnikiem, solidnie wykonującym swoje obowiązki? Czy dla wielu Greków perska inwazja naprawdę mogła być prawdziwym dobrodziejstwem? Czy królową Izebel, odsądzaną przez autorów biblijnych od czci i wiary, można uznać za krzewicielkę tolerancji i prekursorkę feminizmu?

Wielu z pewnością zaprotestuje z oburzeniem. Artykuły na powyższe tematy czyta się jednak jednym tchem. Beletryzowanie dziejów nie oznacza wszakże rezygnacji z merytorycznej debaty. Wielkim atutem Autora jest znakomity warsztat historyka. Za lekkością języka, swadą polemiczną kryje się zawsze solidne przygotowanie zawodowe, gruntowna znajomość tematu. Może dzięki temu książki Krzysztofa Kęcieka, popularnonaukowe w założeniu, tak często trafiają na listy lektur wydziałów historii czy archeologii wielu renomowanych uczelni.

Żyjemy w czasach, w których na naszych oczach odbywa się wymieranie ostatnich prawdziwych czytelników. Może dzięki takim twórcom jak Krzysztof Kęciek agonię tę ? zapewne nieuniknioną w epoce cywilizacji obrazkowej i Internetu ? uda się odwlec o kilkanaście lat.

Starożytność wyklęta to wydany w formie książkowej zbiór felietonów publikowanych w latach 2002?2008 na łamach tygodnika ?Przegląd?. Powstałą w ten sposób pracę opatrzono intrygującym podtytułem Archeolodzy i łowcy sensacji. To właśnie o nich ? archeologach i łowcach sensacji ? jest ta książka. Wiele z tych artykułów prezentuje tezy, które z trudem przedostają się do powszechnej świadomości. Niektóre z nich na milę pachną obrazoburstwem, skazując ich autorów na swoisty ostracyzm środowisk naukowych lub autorytetów religijnych. Stąd właśnie tytuł książki ? Starożytność wyklęta.

Jesteśmy pewni, że Czytelnicy, którzy po nią sięgną, nie doznają rozczarowania.

(od Wydawcy)